Pagina's

zondag 16 december 2012

Met Amber en Brutus op jacht

Zaterdag heb ik mijn eerste jacht gelopen van dit jaar.
Dominique heeft wel nog de vossenjacht gelopen met Amber (ja, de foto's volgen nog....)
Op deze jacht werd voor de voet geschoten, dit wil zeggen dat alle wild wat is toegestaan mag worden geschoten (behalve katten...:-3).

Het is een hazenjacht geworden.
Volgens mijn telling zijn er 11 hazen geschoten, 1 konijn en 1 duif.

De hazen in regio Noorbeek zijn 3 jaren met rust gelaten, met het gevolg dat er nu genoeg zaten.
Er werd ook geroepen dat het resultaat een ouderwets (kerst)tableau was.

Ik geloof dat ik 25 jagers en voorjagers heb geteld en 4 honden. Een heerlijke opkomst en erg gezellig natuurlijk. Al met al een prachtige jachtdag!!

Hieronder enkele foto's met commentaar:

We beginnen met de laatste foto, het tableau:


het tableau
Met de honden Meggie, Amber en Brutus


De drijvers die klaarstaan om de 1ste drift te lopen.


Zo ook Amber en Brutus, die spanning voelen wat hun te gebeuren staat


Boven: dit was een prachtig moment, dit niet maar het moment ervoor.

We lopen de eerste drift en al meteen al een haas die uit het niets opschiet en wegrent.
Aangezien Brutus en Amber niet helemaal hazerein zijn (het op commando inhouden als een haas wegschiet), zag ik al gebeuren wat ik al verwachte van de 2 honden.
Ze rennen dus achter de haas aan. Amber kreeg ik nog ingehouden maar Brutus rent als een dolle erachter aan. Ik dacht "die zie ik verloopig niet" Er werd wel nog een schot gelost, maar de haas en Brutus rende een helling af.
Dus we gaan gewoon door met onze drift, als Brutus nu in de gaten krijgt dat hij de haas echt niet te pakken krijgt, komt hij wel terug, dacht ik. 
Omdat het heuvelachtig is zag ik Brutus ook niet meer.
Maar na een tijdje zien we Brutus in de verte met de haas aankomen rennen.
Ik was zo verbijsterd dat hij hem toch nog heeft weten te halen, dan was de haas toch aangeschoten geweest. Keurig kwam hij in een lijn naar me toe. 
Ik was zo verpoptzakt, dat ik het mooiste moment niet gefotografeerd heb.
Amber kreeg in de gaten dat Brutus met de haas aankwam rennen, dat "mevrouw Amber" meende dat zij de haas moest binnenbrengen. Brutus schikt zich een hoedje en wilde vast de haas afgeven. 
Hij had immers het werk gedaan.
Dus nu kom ik in het spel om beide honden onder appel te zien te krijgen. Pfff dat is hard werken.
Uiteindelijk had ik Amber zo ver dat ze de haas met rust moes laten en Brutus het apport moest brengen.
Met veel gestrubbel was mijn enige optie om ze op verte alle twee down te krijgen, zodat de haas zonder kleerscheuren kon worden afgenomen.



Boven het moment van down liggen. (nou ja Amber zit, Brutus ligt)
Amber kijkt voldaan, alsof zij het apport heeft uitgevoerd. (wat een trut af en toe)
En Brutus ligt meer dan down en onderdanig met ZIJN haas.
Ja Brutus, je moet afzien met zo'n moeder!

De eerste haas is binnen. En mooi werk van Brutus (niet van Amber)


Hier zie je beide aan het werk. Brutus leert veel van zijn moeder tijdens deze jacht.
(de goede dingen.....hoop ik)


Drijvers op lijn


Dit klein hondje doet het geweldig. Ongelofelijk dat hij deze flinke haas apporteert.


De haas is bijna net zo groot als zichzelf.


Amber mocht de 3de haas binnenbrengen.
Wat een flinke haas hè? 
De hazen hebben het goed in Noorbeek, ze zijn hartstikke vet!


Heel trots sta je dan met 2 hazen


En nog een......


De volgende drift was tussen een appelgaard. Er was namelijk een haas aangeschoten en deze zou hier in deze gaard kunnen liggen. We hebben hem niet weten te traceren.


Boven en onder Brutus



Toen we uit de appelgaard kwamen moeten we even wachten alvorens we weer verder gingen.


De honden werden even "down" gelegd om de rust er weer in te krijgen.


Aan het einde van de drift vonden de honden verkoeling in een flinke poel.
En je zou geen Grote Münsterlander zijn als je daar niet even gebruik van maakt om hier heerlijk in te zwemmen


Het zonnetje kwam even uit.
En dan is het een mooi moment om even een prachtige foto te maken.
Boven: Brutus


Boven Amber


Even een moment van bezinning. 
En dat doen we bij een veldkruis met jagerbitter, bier en voor de liefhebbers wat fris :-))



Bovenstaande foto begint een traditie te worden. Vorig jaar heb ik hier ook een foto van genomen, alleen hingen hier toen geweren in.


Amber en Brutus even in modus "ruststand"


De geweren werden nu tegen de boom geplaatst. 



De vangst van het eerste uur.....


Na de korte intermezzo die voor de innerlijk mens had gezorgd, op naar de volgende drift. 


Handig...als je natuurlijk patronen in je geweer hebt.
Stel er komt een konijn of haas jou kant op.......
Dit is trouwens Tim, die deze jacht heeft georganiseerd.


Brutus die geduldig mijn commando afwacht om weer te gaan jagen.


Het landschap in de omgeving Noorbeek.


Aaaahhhhh..........Hellup!!!!
Komt er ineens een haas recht op je afvliegen en dan hoop je 2 dingen.
Dat de jagers zo lief zijn om op dat moment niet te schieten en als 2de dat de honden mooi onder appel blijven. 


De haas maakte gelukkige een bocht, hij schrok natuurlijk van al die drijvers voor zich.
En werd geschoten in een ander wei. Amber had de eer om deze te mogen apporteren.


Het zijn echt vette hazen.
Wat zullen zulke knapen wegen?? 3...4 kilo?



En bij de laatste drift voor de pauze was er een nog een haas geschoten. 
Deze lag ca. 30 meter een wei in. Echter deze leefde nog.
Ook Amber mocht deze gaan halen. Het is de bedoeling dat Amber de haas levend brengt.
De haas schreeuwde om zijn leven en dat geluid gaat door merg en been.
De nijging die de honden hebben is om dan dood te schudden of de rug door te bijten, maar dat mag niet. Dat is dan erg moeilijk om dat goed te begeleiden, hard werken dus. 
Dus mijn commando's waren 'Foei, NEE, kom voor, NEE, Foei, hier" 
En dat haasje krijste en krijste.
Amber was ook een beetje dwars, doordat de haas levend in zijn bek spartelde en ik op haar zat met mijn commado's wilde ze me deze ook nog niet afgeven, ggrrrrrrrr. 
Dus de noodrem erop "DOOOOOWWWNNN!!!!!!!!!"
Daar lag Amber met een krijsende en spartelende haas in haar bek. Snel erop af en dat beestje van haar afgenomen.
Tim heeft de haas uit zijn lijden verlost met een klap in de nek met een stok.



De vangst voor de pauze, 8 hazen 1 duif


Stilleven


De hazen dienen nadat ze zijn geschoten nog even te plassen. 
De jagers drukken dan de blaas van de haas of konijn leeg.


De lunch was voortreffelijk verzorgd.
Heerlijke erwtensoep, broodjes, krentenbollen.
Mjam!! 
Namens iedereen bedankt!

\
Na de pauzen zouden we nog 3 driften lopen.


Hij is prachtig hè, die Brutus. 
En hij doet het echt fantastisch en dat voor zijn nog net geen 2 jaar!


Dit terrein was echt afzien voor de drijvers. Of ik had de pech dat ik in een moerassig modderveld liep.
Je moest gewoon blijven lopen. Stond je stil zakte je ca. 20ca in de modder en je werd gewoon vastgezogen. Ik heb zelfs mijn laarzen bijna verloren, hihi en kiepte bijna gewoon om. 
(gelukkig dat me niemand gezien heeft hihi)





Hier wachten we op de jagers die op hun posten gingen staan.


Het duurde even ......... tijd voor een foto van moeder en zoon.


En de omgeving......


En daar gingen we .......


Resultaat 1 haas.


En die worden even besnuffeld door Amber en Brutus.


En na het harde werk wordt er lekker gezorgd voor de innerlijk mens.
En ik zal je vertellen .........dat was erg welkom, ik had dorst.
Het flesje was zo leeg......


Een onderonsje.



Neven en nicht....... ze hadden zich al lang niet meer gezien. 
Er werd gestoeid en geklierd .........hihi net kleine kinderen :-))


Er moet natuurlijk gewaakt worden over het bier.


Ze begonnen toch een beetje de pijp leeg te krijgen....




De laatste drift ging door een dicht begroeit bos.


Het was moeilijk om foto's te maken. Het enige wat op de foto's scherp was waren de stammen van de bomen, het was geen succes.
In deze drift hadden we gehoopt om nog een vos te schieten, maar helaas.
Wel was er een konijn voor me uit weggesprongen met het gevolg dat Brutus hier achter aan vloog.
Vol verrassing, voor hem, stuitte hij niet op het konijn maar op een ree.
Ik hoorde een doffe klap, zag een flinke ree wegspringen en Brutus snelde naar mij.
Ik vond het eigenlijk knap dat hij naar me toe komt. Omdat ik van Daniel wel eens hoorde dat hij de nijging heeft om er achter aan te rennen. Doordat de bomen zo dicht op elkaar stonden heb ik niet goed gezien wat er was gebeurd.
Nu hoorde ik van de drijver naast me dat het ree lag, was opgesprongen en tegen Brutus was gebotst. 
Dat verklaarde natuurlijk de doffe klap.
"Nou dan heeft hij nu geleerd dat hij niet achter een ree mag aansnellen" was mijn antwoord. 




Een geweldige dag met een prachtig tableau.





De hazen zijn uitgedeeld.
Ik weet was ze met kerst eten, mmmmmmm :-)


Iedereen bedankt voor deze geweldig, leuke en gezellige dag.
De honden en ik hebben een fantastische dag gehad.

Ik hoop tot een volgende keer........

Geen opmerkingen:

Een reactie posten