We werden lekker verwent door een warm najaarszonnetje......
Back to basics, was die dag het thema; appeloefeningen en oefenen met een blok of dummy, het VAST-houden.
Het is de basis van het apporteren, als de hond goed de blok of dummy kan vasthouden heb je héél, héél, véél gewonnen. Dit dient er gewoon ingestampt worden bij de hond.
Het is geen leuke oefening en de hond vindt dit echt het ergste wat er is.
Met Amber heeft me dit bloed, zweet en tranen gekost, letterlijk!!
Ze weigerde, weken achtereen, om dat blok vast te houden, dus ik weet wat jullie nu doorstaan.
Volhouden en iedere dag oefenen!
Het is oefenen, oefenen en nog eens oefenen.
En opeens................jaaaaahhhhhhh .............ze/hij doet het. En als je dat punt hebt bereikt, dan heb je een hele grote stap genomen in het apporteren en het voorkomen.
Want je hebt respect afgedwongen bij je hond, hij doet het voor jouw.
Volgende week komt het blok weer en dan zou het geweldig zijn als we vooruitgang zien.
Christiaan heeft wat kliekjes genomen met zijn toestel.
Hij excuseert zich dat de kwaliteit niet goed is, het was erg moeilijk licht.
Christiaan, we zijn gewoon hartstikke blij met je dat je foto's maakt.
Als eerste slalom tussen de honden.
Erg belangrijke oefening voor de socialisering, beheersing, attentie en gevoel krijgen tussen baas en hond (wanneer te corrigeren)
De jongste deelnemer Sil, 14 weken oud.
Een kruising tussen Freise stabij, Collie en..... nog iets.
In ieder geval zit er jachtbloed in.....
Deborah met Uno.
Allemaal down en "plaats".......
Super handige oefening en het vertrouwen aan je hond geven dat je "terug" komt.
Ja Paul, Plaats is plaats!!
Goed hoor! Hou Axel maar kort......
Je ziet een grote voorruit gang bij Axel, complementen.
Kriskras door elkaar lopen, over, om, door.....what ever. Ze lekker gek maken...
Het bruine hondje heet ook Amber, het is een Nova Scotia Duck Trolling Retriever.
Ze heeft al de opleiding van jacht gehad en doet lekker mee.
Trouwens leuk om even te vertellen; deze mensen (van Amber en Sil) zijn via mijn jachtinstructeur gekomen waar ik eveneens met Amber de jachtcursus heb gelopen. Omdat de KNVJ-opleiding in Hoensbroek niet meer bestaat heeft hij mij aanbevolen. Toch wel erg leuk om dat terug te horen.......
Destijds heeft "Hoensbroek" mij gevraagd om instructeur te worden bij de KNJV, omdat ze instructeurs te kort hadden. Ik ben toen die uitdaging niet aangegaan omdat ik zelf nog zo groen was als gras en ik voor het eerst een hond had die ik opleidden.
Maar zij waren van mening dat ik dit zeker aankon en een hele goede instructeur zou zijn.
Tja zo zie je maar weer.......het bloed kruipt waar het niet gaan kan.
Petra met Djego.
Heel kort achter elkaar zit, down, zit en down....
En dan nu "de blok"
Even voordoen met Amber.
Ze kijkt me nog altijd aan "Moet dat nu echt...", ze vindt dit niet leuk!
Jullie buurt.....
Frank en Amber
Goed Petra!
Volhouden..... en steeds de tijd opbouwen....
Geweldig om te zien het contact tussen deze twee.....
Ons puppy....... dit is nog even spellend.
Ceciel met Skipp links en Abby met Gitte rechts.
Nieuwe in de groep.......
Ruud met een Heidelwachtel (oeps naam kwijt.....)
Even iets meer eisen van Brutus....
Als ze het goed doen, ga je steeds een stapje verder, maar zorg ervoor dat het altijd positief wordt afgesloten.
Deborah met Uno.
Op een boomstronk had ik deze prachtig gedrapeerd, haha
Freya, gevonden!!
Ze mocht als allereerste.......
De groep was opgesplitst en elders in het bos werd een apportje uitgevoerd.
Boven en onder Gitte en Abby
Wouke werkt zijn apport af.....
"Heel eng zo'n dummy, stel dat deze opeens beweegt en ik moet deze ook nog in mijn mond nemen", denkt Sil
Ehhhhh......... blijven staan Frank! De hond komt naar jouw toe, niet andersom.
Apport!!! zegt Claire.....
Oeh......Claire ziet er gevaarlijk uit.....ik zou hem maar oppakken Skipp....
Volgens mij is dat niet gelukt. Duitse draadhaar, heeft een eigenwijs karakter.
Daar gaan we aan werken.
Coco Chanel, ik zie dat ze de duif aan het einde vasthoud.
Dit deed ze de vorige keer ook al, ze vindt het een beetje vies, geloof ik.
De 14 weken Sil deed toch heel netjes het bloedspoor volgen.
Je ziet dat het niet veel uitmaakt hoe oud de hond is, ze kunnen het gewoon uit naturen.
En Sil is nog puur aan het werk, zonder enige invloed die er al ingetraind is.
Mooi om te zien.
Amber
Coco
Mooie dag! Hard gewerkt!
Ik had achteraf een voldaan gevoel, ik hoop dat jullie het ook een leuke training vonden.
Wie weet wat ik volgende week in petto heb...........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten