Bloesemwandeling van Cadier en Keer (NL) naar Valdieu (B)

Ik ben al jaren aan het opperen om eens een dag te genieten van de bloesem in het voorjaar. Het liefst zou ik dan willen wandelen, maar ja wanneer is het goede moment??!

Altijd kwam er maar iets tussen, te druk op het werk, slechte weersomstandigheden en zo kunnen we nog wel een aantal redenen noemen. 

Afgelopen woensdag is mijn "vrije" dag en Dominique zei nadat ik uit Frankrijk terug kwam dat woensdag de mooiste dag zou zijn en dat we gaan wandelen naar Valdieu (B). 

Hij overviel me een beetje, omdat ik toch nog wel wat zware benen had van het weekend, haha. 

De bloesem is nu op het mooist, van binnen maakte ik een vreugdes sprongetje.

Hier lig ik in een wei met Amber en Brutus. 

Dit was bijna op het einde van de tocht, vertel ik zo nog wel iets over. 

De camera mee en een tas vol voedsel en drinken mee. 

(de boterhammen zijn uiteindelijk aan Amber en Brutus gegeven)

Dit is, op de achtergrond, de kerk van Eckelrade.

De tocht naar Cadier en Keer naar Valdieu (B) is ca. 20 à 25 km

Ik vind het altijd zo leuk om "oude" gaarden (weitjes) te fotograferen, met oude fruitbomen en meidoornhagen.

Maar nieuwe fruitbomen zijn ook erg mooi, vooral als ze in de bloesem staan. 

Feest voor Amber!!

Ik was verbaasd dat zelfs de korenbloem al in bloei stond.

Het lijkt wel dat alles tegelijk bloeit, want de pinksterbloem heb ik ook al gezien. 

Daar waar Limburg om bekend staat, veldkruisjes.

"Sjoen hè"

Huh??

Volgens mij is dit ook de kerk van Eckelrade maar dan vanuit de andermans van het dorp.

Close-up van de bloesem

Hier lopen we richting Banholt.

De heuveltjes beginnen te komen met hun vergezichten.

Prachtig, een mooie ouderwetse drinkpoel voor het vee.

(Amber lag er al in....)

Beste Ton Slager, zie hier Amber die zich de ruimte neemt. 

Ook weer zo'n leuke wei met knotwilgen en een beekje die er door heen kronkelt 

Op een kruising een kruisje

Leuke tekst: 

"even omhoog gestoord, de blik is 't waard. Dank voor de aandacht, had het (toch niet) verwacht"

Wat een vergezicht.

Sint Geertruid, Maastricht en nog verder.....

Noorbeek.

Een van de mooiste plekjes van Zuid-Limburg.

(wat een dunk hè, haha...)

Blijft ook gewoon mooi, koeien!

Nu zien we Noorbeek iets korter bij, we zijn namelijk een stijl pad afgelopen.

We lopen nu richting de belgische grens. 

We hebben heerlijk gelunched bij cafe "der Pley" in Noorbeek, daarna hebben we Brutus opgepikt.

Brutus

Stenen veldkruis

Uitzicht op Belgie (Sint Maartensvoeren)

Een uniek moment.....Dominique loopt met Amber :-))

Brutus en Dominique

Even een rust momentje, we moeten nog 6 km.

Ik zie dubbel.....

De hondjes hebben het gehad......

Boven; Amber

Beneden: Brutus

"Zo!!" denkt Brutus...."Ik lig!"

Even een verkoeling zoeken in het hoge gras.

Een mooi fotomomentje

Daar is ons eindpunt. 

Die spitse kerkpunt is Valdieu.

De laatste afdaling

Kliene history over de Abdij;

De abdij Onze Lieve Vrouw van Val-Dieu ligt in het land van Herve, als een oase van rust, op het grondgebied van de gemeente Aubel, in het oosten van België en hoort bij het bisdom Luik.

De abdij van Val-Dieu of Godsdal ontstond begin 13e eeuw als een uitbreiding van de abdij van Hocht (bij Maastricht), een klooster dat zich in deze periode steeds meer ontwikkelde tot een adellijk stift voor vrouwen. In 1203 had de abdij inWeerst al een stuk grond gekocht om daarop een nieuwe abdij voor cisterciënzermonniken te bouwen. In 1216 schonk de toenmalige graaf van Dalhem, Lotharius van Are Hochstaden, echter grond voor een nieuwe abdij in het Land van Herve, precies op de grens van het graafschap Dalhem en het hertogdom Limburg. Op deze plek, in de dunbevolkte vallei van de Berwijn, ontstond in korte tijd een bloeiende kloostergemeenschap. Later nam de abt van Godsdal zitting in de statenvergadering van Dalhem.

De abdij werd enkele keren geteisterd door brand. In 1286 vernielde een brand de kerk, die in 1331 terug opgebouwd werd. Protestantse opstandelingen, volgens sommigen Hollandse of staatse troepen, staken in 1574 de kerk en het klooster in brand. De wederopbouw werd eerst in 1625 voltooid.

Onder de Franse bezetting werden de kloosterorden afgeschaft, ook de cisterciënzers. De abdij werd door de Fransen in beslag genomen en in 1798 terugverkocht aan de abt, die er bleef wonen tot zijn dood in 1812. In 1840 slaagde de laatste overlevende monnik erin de abdij te kopen van de familie van de abt. In 1844 vestigden zich opnieuw monniken, afkomstig uit de Sint-Bernardusabdij in Bornem, in het complex, dat vanaf dat moment een priorij werd.

In februari 2002 verlieten de laatste drie monniken de priorij. Hun plaats is ingenomen door een christelijkelekengemeenschap, geïnspireerd door de regel van Benedictus en de traditie van de cisterciënzers.

Het was genieten van begin tot het eind en voor herhaling vatbaar!